Yüz Yabancı

Yabancı #37 - Rebecca

         Bugün blogda Christian Lacher- storfer'in kırk altı yabancısından bir kaçını ağırlayacağız. 

         Christian Lacherstorfer, bir süredir Tumblr ve Flickr'da ortalıkta dolaşan 100 Strangers Project'e (100 Yabancı Projesi) dahil olanlardan. Teknik ve sosyal yeteneklerin geliş- mesini hedef alan proje sabır, bağlılık ve özgüven istiyor. Projedeki hedef tanımadığınız 100 farklı kişinin fotoğrafını çekmek ve bununla birlikte kendileri ve hayatlarıyla ilgili ufak bi fikir edinmek; bir nevi ortak bir anı yaratmak.
        
          Christian'la kendisi ve projeye bakışı hakkında ufak bir online söyleşi yaptık. Almanya'da projeyi yapan tek fotoğrafçı olan Christian projeye başlangıcını, ve ilk ilhamını şöyle anlattı: O zamanlar Flickr'da bu projeyi yapan başka bir fotoğrafçıyı -Sara Elin- takip ediyordum. Projenin konsepti ve bu kadar katılımcısı olması çok hoşuma gitti. Aynı zamanda yaparak öğrenme, kendimi geliştirme fikrine de çok ısındım. Konunun her fotoğrafta değişiyor olmasını da seviyorum; projeyi ilginç kılıyor.

E: Değil mi, hem izleyici hem de fotoğrafçı için. Fotoğrafçılığa bu projeyle birlikte mi başladın, yoksa zaten hobin miydi?

C: Evet, aynen. Kamerayı projeyi keşfettikten sonra aldım; parayı harcayacak kadar motive olmuştum anlayacağın. Aslında bu ilk kameram değildi ama etrafı çekmek dışında bi amaç için aldığım ilk iyi kameraydı diyebilirim.

Yabancı #34 - Mohammed

E: Projeyle ilgili ilgimi en çok çeken noktalardan biri "yabancılarına" nasıl yaklaştığın ve genelde ne tür tepkiler aldığın.

C: Direkt gözüme çarpan insanların yanlarına gidiyorum; bir fotoğrafçı olduğumu, 100 Yabancı Projesi'ni yaptığımı ve bir fotoğraflarını çekmek istediğimi söylüyorum. Çoğu tereddüt etmeden evet diyor, bazısı proje hakkında daha fazla bilgi almak istiyor, ne olduğunu ve neden yaptığımı soruyor. Hayır diyen neredeyse yok. Bu da bence acelesi olan veya hayır demeye meyilli görünen kişilere sormamamla alakalı.

E: Peki yabancılarında aradığın spesifik bazı özellikler var mı yoksa aceleleri olmaması yeterli mi senin için?

C: Kendi bakış açımca bir şekilde özel olmalılar diyelim. Herhangi bir kriter söyleyemem açıkçası. İnsanları teker teker gözden geçiriyorum ve bazen birini görüyorum ve o kişi o anda fotoğrafını çekmek istediğim kişi oluyor. Tabi şehirde 3 saat zaman geçirip kimseye denk gelmediğim de oluyor zaman zaman.

Yabancı #46 - Rebecca 

E: Peki diyelim aynı projeyi başka bir şehirde, o şehrin insanlarıyla yapıyorsun, ne gibi farklılıklar olurdu sence? New York'ta mesela.

C: İlk başlarda projeyi Almanya'da gerçekleştirmeye çalışmanın çok zorlayıcı olacağını düşünmüştüm çünkü buradaki insanlar (ABD ile kıyaslandığında) o kadar cana yakın ve açık değiller. Fakat insanların çok fazla açıklamaya ihtiyaç duymadan beni geri çevirmedikleri her sefer şaşkına dönüyorum. Özetle eğer dili konuşabiliyosan şehrin çok bir fark yaratacağını düşünmüyorum.

Yabancı #21 - Marie

E: Son olarak fotoğrafladığın kişilerin çoğunlukla kadın olduğunu farkettim. Bu neden kaynaklanıyo sence?

C: Çok güzel soru. Aklıma bir kaç sebep geliyor. İlk olarak kadınlar dış görünüşleriyle daha ilgili oldukları için erkeklere nazaran daha dikkat çekici oluyorlar. Hemcinslerine göre farklı giyinen/görünen erkeklerin sayısı çok az (bu yüzden de fotoğrafladığım erkeklerde genelde onları diğerlerinden ayıran çok belirgin bir özellik ön planda oluyor). Bunun dışında kadınlar erkeklere göre fotoğraflarının çekilmesine daha sıcak bakıyorlar, yani kadınlara ve erkeklere aynı miktarda sormuş olsam dahi projemde daha çok kadın fotoğrafı olurdu (tabi ki bu durumu kompanse etmek için daha çok erkeğe sorabilirim). Projeye ilk başladığımda aşağı yukarı aynı sayıda kadın ve erkek fotoğraflamayı planlıyordum, ancak uygun erkek yabancı arayışı ve bulduklarımdan aldığım red benim için pek eğlenceli olmadı.Bütün bunların yanında dürüst olmak gerekirse bir erkek olarak kadınları fotoğraflamak çok daha fazla ilgimi çekiyor.

Yabancı #27 - Rainer

E: Benim sorularım bu kadardı; projeyle ilgili senin eklemek istediğin herhangi bir şey var mı?

C: Belki projenin hem fotoğrafçılığı hem sosyal yetenekleri geliştirdiğini ekleyebilirim. Gerçekten kendini itmekle çok alakalı ve bu tabi ki de kolay bir şey değil. Heyecanımdan ya da gerektiğinden yavaş olduğumdan doğru fotoğrafı alamadığım zamanlar az olmuyor. Diğer taraftan, tam da bu süreç projenin temelini oluşturuyor aslında.

Yabancı #36 - Michelle

         Christian'la sohbetimiz bu kadardı. Ben öğrendiklerimden çok memnunum. Projenin fikri, bir kez daha söylemeliyim ki, çok hoşuma gitti. İnsanın kendine konfor alanından uzaklaştırıcı görevler edinmesinin kişisel gelişimi tamamlamak açısından en doğru yollardan biri olduğuna inanıyorum. Umarım sizin de hoşunuza gitmiştir.

          Not: Yazı içine serpiştirilmiş fotoğraflar Christian'ın serisinden kendi favorileri. 
                 Christian'ın Facebook sayfası için tık, Flickr sayfası için tık.